Hoe werkt therapie?
Dadertherapie kan vanuit verplichting werken. De praktijk leert dat dit kan, dat dit zinvol is en dat dit goede resultaten kan opleveren voor de maatschappij (voorkoming van recidive) én voor de dader (opnieuw een veilige plaats in de maatschappij kunnen innemen als verantwoordelijke burger).
Preventieve daderhulp vertrekt vanuit een vraag, een lijden, een oprechte bezorgdheid van de hulpvrager zelf. Daarbij worden de beste therapeutische elementen uit verschillende therapiesoorten gebruikt en dit op basis van de resultaten van internationale studies. Onderzoekers hebben kunnen vaststellen dat bij plegers van zedenfeiten vaak risicofactoren worden aangetroffen die behandeld kunnen worden (Hanson & Morton-Bourgon 2004, 2005 ; Hanson, Harris, Scott & Helmus 2007 ; Marshall, Marshall & Serran 2006 ; Ward & Beech 2006 ; Whitacker e. a. 2008). Tegelijkertijd wordt in therapie gekeken naar wat wel goed loopt in iemands leven en hoe dat versterkt kan worden.
Elementen uit klassieke gesprekstherapie, terugvalpreventie gerichte dadertherapie, seksuologische therapie en psychiatrische en/of medicamenteuze therapie kunnen aangewend worden.
Therapie is erop gericht om de vaardigheden van de hulpzoeker te verhogen om zelfcontrole over zijn seksuele impulsen te verwerven en te bewaren.
Enkele voorbeelden van therapeutische doelstellingen :
- probleeminzicht in het eigen functioneren
- verhogen van zelfkennis door zelfwaarneming en aandachtstraining (gevoelens, gedachten gewaarwordingen, gedragsimpulsen)
- conflictbeheersing en omgang met agressieve of andere moeilijke gevoelens
- communicatietraining, eventueel ook via partnergesprekken indien dit aangewezen en mogelijk is
- relationele en seksuele vorming waarbij ook denkfouten over seksualiteit en relaties aan bod kunnen komen
- toetsing van het seksuele zelfbeeld en van de omgang met seksuele fantasieën (Zijn afwijkende fantasieën altijd een probleem?)
- medicamenteuze ondersteuning bij de impulsbeheersing of bij andere psychiatrische problemen (bv. depressieve gevoelens)
- omgang met gevoelens van frustratie, tegenslag, afwijzing, ...
- oefeningen om het inlevingsvermogen in anderen en het kunnen innemen en begrijpen van het standpunt van anderen te bevorderen
- aanleren van nieuwe en positieve oplossingsvaardigheden
- bevorderen van sociale vaardigheden en uitbouwen van sociale contacten die steunend zijn voor de therapeutische doelstellingen
