Kunnen familieleden van hulpzoekers ook ergens terecht ?

Familieleden komen er meestal maar “toevallig” of “onrechtstreeks” achter dat iemand uit hun omgeving problemen heeft.  Bijvoorbeeld kan zoon of dochter foto’s op de computer van vader ontdekken.  Of de partner kan toevallig chatgesprekken achterhalen.  Het gebeurt eerder zelden dat iemand zijn partner of een andere familielid in vertrouwen neemt om over zijn problematische fantasieën of zijn gevecht met een verkeerde aandrang te vertellen.

Wanneer familieleden er dan toch achter komen, zijn de reacties vaak heel emotioneel :  afschuw ; angst voor de gevolgen als het misloopt ; schrik voor politie en voor de reacties van buren ; schrik voor ontslag en een financiële catastrofe ; vragen over de veiligheid van de kinderen ; kwaadheid over het verborgen leven en over de onschuldige slachtoffers ; schuldgevoelens dat men het zelf niet eerder opgemerkt heeft en schaamte omdat zo’n probleem ook op de familie afstraalt ; vertwijfeling over wat er nu best kan gebeuren ; ...

Familieleden kunnen voor informatie en steun terecht op de website http://www.familievan.be.  Maar soms is dat niet voldoende.  De partner of de kinderen of de ouders of ook een broer of zus kunnen met vragen zitten die hen achtervolgen, en die ze graag met een hulpverlener willen bespreken.  Bij de centra geestelijke gezondheidszorg (zie http://www.zorg-en-gezondheid.be) of de centra algemeen welzijnswerk (http://www.caw.be) kan men terecht met zo’n vragen.  

Sommige willen zich ook inzetten om hulp te zoeken voor hun familie en zijn zelfs bereid om hem ook wat onder druk te zetten.  Familieleden kunnen een rol spelen om iemand zijn drempelvrees te laten overwinnen en de stap naar de hulpverlening te zetten.  Op dat moment kan ook ieder zijn verhaal doen en een bijdrage leveren om het probleem zo volledig mogelijk in kaart te brengen.