Enkele vooroordelen over preventieve dadertherapie
Preventieve therapie en ook daderhulp komen eigenlijk neer op een bescherming van de daders.
Preventieve therapie en ook daderhulp zijn er in eerste instantie op gericht om het plegen van strafbare zedenfeiten in de toekomst te voorkomen. Bedoeling is dus juist om te voorkomen dat er nog onschuldige slachtoffers gemaakt worden. Deze vorm van therapie is dus tegelijkertijd ook preventieve slachtofferhulp, het voorkomen dat er slachtoffers vallen.
Het seksuele verlangen wordt zondermeer onderdrukt en “afgepakt”
Het doel van de therapie is onder andere om te leren om het eigen gedrag te controleren, zodat er geen grensoverschrijdend gedrag gesteld wordt en er geen slachtoffers gemaakt worden. De mogelijkheid bestaat echter dat de intensiteit van de fantasieën en van de seksuele aandrang hoog is, en de hulpzoeker zelf aanvoelt dat hij op eigen kracht zich niet goed meer kan controleren of dat hij erg lijdt en uitgeput geraakt door het gevecht tegen zijn fantasieën en aandrang. Dan bestaat de mogelijkheid van medicamenteuze behandeling. Door deze medicatie kunnen de seksuele impulsen getemperd en de intensiteit van fantasieën verlaagd worden, zodat de hulpzoeker weer in staat is om veilig en gerust aan het dagelijks leven deel te nemen. Deze medicatie geneest echter niet maar werkt enkel zolang ze ook genomen wordt. Daarom heeft het geen zin deze medicatie te nemen zonder psychotherapie. Het zijn de therapeutische gesprekken die op langere termijn ervoor moeten zorgen dat de hulpzoeker ook weer zonder medicatie voort kan.
In therapie word je eerst helemaal afgebroken om daarna een nieuw mens van je te maken !
Therapie is geen hersenspoeling of een heropvoedingskamp. Er bestaan geen psychotherapieën die iemands persoonlijkheid helemaal kunnen veranderen. Therapie vertrekt van de persoon die er is en gaat met de cliënt op zoek naar manieren om op een veilige en verantwoordelijke manier aan de samenleving deel te nemen.
Dadertherapie moet een straf zijn :
Straf is een juridisch begrip. Wie een strafbaar feit gepleegd heeft, riskeert om door de rechter gestraft te worden. Wie zedenfeiten gepleegd heeft, kan zich hiervoor moeten verantwoorden. De rechter spreekt een straf uit op basis van de informatie die het onderzoek aan het licht gebracht heeft. Therapie werkt met andere principes. Therapie die op straf gebaseerd is, werkt niet (Dowden & Andrews, 1999). Preventieve therapie is erop gericht mensen te helpen die hulp zoeken, en op manier ook te voorkomen dat er onschuldige slachtoffers gemaakt worden. Wie dit als doel voor ogen heeft, moet niet van straf uitgaan.